- qırçı
- сущ. кирщик
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
qırçı — I (Əli Bayramlı, Ucar) çoxdanışan, zəhlətökən. – Biz çoxdanışana qırçı diyirik (Əli Bayramlı); – İbad çox qırçı adamdı (Ucar) II (Ağsu, Basarkeçər, Böyük Qarakilsə, Daşkəsən, Əli Bayramlı, Gədəbəy, Goranboy, Hamamlı, Xanlar, Kürdəmir, Qubadlı,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qırçı — is. Qır bişirən, qır salan usta … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırçılıq — is. Qırçı sənəti, qırçı peşəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırc — (Gədəbəy) bax qırç. – Heyvanın qavağınnan çıxan qırcı gətirin, tonqal qala:n burda … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qırç — (Gədəbəy) mal qara yeyəndən sonra otun qalan qırıntıları. – Mal alaflananda axırda qaler qırçı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qırbasan — bax qırçı. <Köhnə Bakıda> ümumiyyətlə peşəkarlar: bənna, xarrat, dəmirçi, qırbasan . . və sairə çox olardı. H. S.. Doğrudur, mənim gəlinim yəhudidən, . . urusdan yaşınmır, dəlləkdən, qalayçıdan, qırbasandan çəkinmir. Amma öz qohum… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırbişirən — bax qırçı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tiyançı — bax qırçı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti